De cijfers liegen niet. Het zijn de oudere generaties die het meeste alcohol consumeren, niet de jongeren. En aangezien ons lichaam verandert als we ouder worden, is alcohol consumeren niet zonder risico. Zorg dragen voor jezelf is daarom de sleutel om met volle teugen van het leven te blijven genieten. Ook op latere leeftijd. Stilstaan bij de plaats van alcohol in je leven hoort daar ook bij. Het komt je gezondheid ten goede. 

Dat besefte ook Rita (68). Zij stelde vast dat ze behoorlijk wat glazen per dag dronk. Ze besloot om in te grijpen, slaagde daar in moeilijke coronatijden in en voelt zich nu een stuk beter. 

Op welk punt besefte je dat je alcoholgebruik uit de hand liep? 

Rita: “Ik merkte dat ik meer ging drinken en mijn drankgebruik moeilijker in de hand kon houden als ik alleen thuis was. Na een tijdje begon ik zelfs al in de late namiddag te drinken. Je kent het wel: eerst een aperitiefje, dan een paar glazen tijdens het koken en nadien nog wat wijn zodat het eten zelf gezellig is, want alleen is maar alleen. Bovendien dronk ik ’s avonds voor de televisie ook nog wat glazen. Door dat allemaal op te tellen, ben ik gaan beseffen dat ik eigenlijk een probleem met alcohol (of was het een alcoholprobleem?) had.” 

“Het zijn natuurlijk geen gemakkelijke tijden. Ik woon alleen. Mijn partner is een aantal jaren geleden gestorven en mijn kinderen zijn ondertussen volwassen en hebben een eigen gezin. Maar dat mag geen excuus zijn, want ik ben zeker niet de enige die de eenzaamheid voelt doorwegen.”

“Op de computer ging ik op zoek naar informatie over alcohol. In de richtlijn zag ik dat je per week best niet meer dan tien glazen drinkt*. Daar zat ik duidelijk boven! Dat bleef een poosje door mijn hoofd spoken en gaandeweg kwam ik tot het besef dat het nodig was om er iets aan te doen.” 


*De Hoge Gezondheidsraad adviseert om niet meer dan tien glazen per week te drinken, je alcoholconsumptie over meerdere dagen te spreiden en altijd een paar weekdagen alcoholvrij te houden. Oudere volwassenen nemen vaker medicatie omwille van chronische kwaaltjes of aandoeningen en kijken in dat geval best extra uit.
Vraag advies aan je huisarts.

 

Was het makkelijk om daar met iemand over te praten? 

Rita: “Zeker niet. Ik durfde er bijvoorbeeld niet mee naar de huisarts gaan. Ik twijfelde of ik nu wel of niet een drankprobleem had en ik wilde de huisarts niet onnodig lastigvallen. ‘In deze coronatijden hebben die wel andere kopzorgen’, dacht ik. Stom hé?” 

“Ik durfde er niet mee naar de huisarts gaan. Ik twijfelde of ik nu wel of niet een drankprobleem had en ik wilde de huisarts niet onnodig lastigvallen. Bovendien was ik beschaamd”

Rita

“Maar eigenlijk durfde ik ook niet uit schaamte. Ik ben een vrouw die hoger onderwijs volgde en een goede job had. Iemand die materieel niets te kort kwam en trots mocht zijn op haar kinderen. Allesbehalve het type vrouw dat men zich voorstelt bij iemand die te veel drinkt. Ik zwalpte nooit over straat, had geen rood aangelopen gezicht of zware katers. En toch voelde ik dat het niet juist zat.” 

Wanneer heb je besloten om er iets aan te doen? 

Rita: “Bijna per toeval kwam het ter sprake bij een vriendin. We bellen elkaar elke week en in een van die babbels ging het over iemand die we vroeger kenden en het feit dat zij zoveel dronk. Voor we het wisten ging het over hoeveel glazen we zelf dronken. Ik heb haar niet alles verteld, maar haalde wel aan dat ik behoorlijk wat dronk als ik alleen thuis was en mij daar niet zo goed meer bij voelde.” 

“Het straffe is dat zij daar toen eigenlijk amper op reageerde. Maar het feit dat ik het aan iemand had gezegd, zorgde bij mijzelf voor een klik. Dat ze het niet afkeurde, mij niet bemoederde of met goedbedoelde raad overstelpte, zal ook wel geholpen hebben.” 

“Het kan echt iedereen, zonder onderscheid van stand of rang, overkomen.”

Rita

“Nadien heb ik er nog meer over gelezen. Het viel me bovendien op hoeveel mensen er een glas te veel drinken. Het kan echt iedereen, zonder onderscheid van stand of rang, overkomen. Als ik er nu op terugkijk, schaam ik mij over het clichébeeld dat ik had over mensen met alcoholproblemen.”  

Hoe kijk je dan naar jezelf? 

Rita: “Ik moet toegeven dat het mij niet meteen lukte om het aantal glazen te minderen, maar ik was wel erg gemotiveerd. Wat mij enorm hielp, was het besef: ‘Hoe groot of hoe klein ook, ik heb een probleem. Punt aan de lijn’. Het was eigenlijk een opluchting dat ik dat zelf erkende.” 

“Het inzicht dat je op tal van manieren een alcoholprobleem kan hebben, heeft mij geholpen. Het was heel waardevol om te weten dat niet elk alcoholprobleem gelijk staat aan het cliché van iemand die heel de dag door drinkt en geen moment meer zonder kan. Veel mensen denken automatisch aan ‘verslaafd zijn’ en dat was voor mij niet echt het geval, hoewel ik misschien wel onderweg was naar een verslaving.” 

“Wat mij enorm hielp, was het besef: ‘Hoe groot of hoe klein ook, ik heb een probleem. Punt aan de lijn’. Het was eigenlijk een opluchting dat ik dat zelf erkende”

Rita

“Als ik nu op de voorbije maanden terugkijk, denk ik dat dat besef mij ook erg heeft geholpen om mij tijdig te ‘herpakken’. Want uiteindelijk is het ook een kwestie van Vlaams boerenverstand: hoe sneller je een probleem aanpakt, hoe groter de kans dat het lukt. Ik ben dus blij dat ik mijn schaamte overwon. Ik kan mij voorstellen dat die schaamte sommige mensen verlamt of verhindert om hulp te zoeken of om hun probleem te aanvaarden.” 

Hou gaat het ondertussen met jou en hoe kijk je naar de toekomst? 

Rita: “Ik durf het niet te luid zeggen, maar het gaat veel beter dan ik gedacht had. Ik voel me frisser dan voordien. Ik slaap ook een stuk beter, terwijl ik daar erg bang voor was. Want ik gebruikte de alcohol ook om in te kunnen slapen en niet te moeten piekeren.” 

“Over het algemeen voel ik mij een stuk beter in mijn vel. Wat alcohol betreft, is het voor mij nu duidelijk: minder is beter”

Rita

“Ik snap perfect dat sommige mensen helemaal niets meer drinken, maar mij lukt het om gewoon maat te houden. Misschien ben ik een uitzondering, dat weet ik niet, maar voor mij staat het vast: het blijft nu bij een glas tijdens het avondeten. Dat vind ik een hele prestatie. Als de kinderen na corona weer over de vloer komen, zal ik ook nog wel een aperitiefje meedrinken. Maar stiekem ‘s avonds alleen drinken, dat wil ik niet meer.” 

“Over het algemeen voel ik mij een stuk beter in mijn vel. Ik wandel meer en doe nu dagelijks opnieuw wat gymnastiek. Alle beetjes helpen. Maar wat alcohol betreft, is het voor mij nu duidelijk: minder is beter.”

Nood aan advies?  

Praat erover met je huisarts. 

Ook bij De DrugLijn kan je terecht met al je vragen over drank, drugs, pillen en gokken. Zowel voor informatie of een eerste advies, als voor adressen voor hulp en preventie. Anoniem, zonder taboe, zonder oordeel. Bel 078 15 10 20 of neem contact via www.druglijn.be 

Dit artikel is geschreven door VAD, het Vlaams expertisecentrum Alcohol en andere Drugs.